Από τον Φόβο και την Θλίψη στην Ελπίδα.

Μέρα πένθους  σήμερα για την Ορθοδοξία, μέρα κατάνυξης, πνευματικής αναζήτησης και ενδοσκόπησης για όλους μας. Σήμερα Μεγάλη Παρασκευή, προσμένοντας την Ανάσταση, όλες οι έννοιες απόκτησαν μια ιδιαίτερη αξία!

Η Καραντίνα λόγω πανδημίας  ήρθε και έφερε την αλλαγή. Ήδη την βιώνουμε ένα μήνα  και τα συναισθήματα πλέον είναι ποίκιλλα.Ήρθε και έφερε άγχος, φόβο, θλίψη, απογοήτευση  αλλά και ελπίδα, αισιοδοξία,  αγάπη και αλληλεγγύη.

Όταν εκπαιδευόμουν στην συμβουλευτική και το Coaching παρακολούθησα πολλές  διαφορετικές,  προσεγγίσεις, εργαλεία και μοντέλα. Όλα τους είχαν  ένα κοινό στοιχείο, επικεντρωνόντουσαν κατά την διαδικασία στα συναισθήματα που βιώνει το άτομο και πως γίνεται συνειδητό στο εδώ και τώρα.Η συναισθηματική επίγνωση οδηγούσε στον φιλτράρισμα της συμπεριφοράς και κατά συνέπεια στο έλεγχο των συνεπειών των σκέψεων και των πράξεων του ατόμου.

Στην πορεία, στις συνεδρίες αντιλήφθηκα ότι οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αποκωδικοποιήσουν την θλίψη σαν συναίσθημα ενώ παράλληλα αποζητούν την γαλήνη και την ευδαιμονία χωρίς να  αναγνωρίζουν το πως.

Είναι πραγματικά δύσκολο να βιώσουμε την εσωτερική γαλήνη εάν καθημερινά αντιδρούμε στους φόβους που νιώθουμε.Προκειμένου να αποφύγουμε τον φόβο μας καταφεύγουμε στην κλασική στρατηγική να ερμηνεύουμε το παρελθόν ή να κάνουμε προβολή στο μέλλον.

Στην περίπτωση που επιλέγουμε την απόδραση στο μέλλον,  συνήθως  συνοδεύεται από επιθετικότητα, επιφυλακτικότητα και φανταστικά σενάρια, ενώ η παλινδρόμηση στο παρελθόν σημαίνει ότι αποκτάμε μια εμμονή , αναθεματίζουμε την κακή μας τύχη ή κατηγορούμε κάποιον άλλον. Όταν όμως το συνειδητοποιήσουμε και πάψουμε να είμαστε επιθετικοί δημιουργούμε επαφή με τον φόβο μας. Ο φόβος όπως και όλα τα συναισθήματα δεν είναι ένα κακό συναίσθημα. Παρόλα που αντανακλαστικά μας οδηγεί να σκεφτούμε πως κάτι δεν πάει καλά είναι το προειδοποιητικό σημάδι που μας επισημαίνει ότι ερχόμαστε σε επαφή με κάτι καινούργιο πιθανά άγνωστο και  αχαρτογράφητο για τον εγκέφαλο μας.

Όταν θέλουμε να «συμφιλιωθούμε» με τον φόβο είναι σημαντικό να εξασκήσουμε κάποιες σημαντικές δεξιότητες. Υπευθυνότητα , κατανόηση και εμπιστοσύνη, χαρίσματα που σίγουρα έχουμε χρησιμοποιήσει κάποια στιγμή στην ζωή μας …Είναι χρήσιμο να τα ξαναθυμηθούμε. Είναι εφόδια για να αντιμετωπίσουμε τον φόβο που θολώνει την σκέψη και οδηγεί σε σπασμωδικές συμπεριφορές.  

Ο Μάνουελ Σοχ, ψυχολόγος, γράφει στο βιβλίο «Τα χαρίσματα θεραπεύουν»  ότι οι άνθρωποι διαθέτουμε ένα τεράστιο δυναμικό και ότι η σύνδεση μας με τα χαρίσματα μας θα φέρει την προσωπική μας ολοκλήρωση μέσα από τον δρόμο της αγάπης  που οδηγεί στην εσωτερική ελευθερία και γαλήνη.

Η θλίψη που βιώνουμε πολλές φορές χωρίς να το συνειδητοποιούμε καν δεν είναι μόνο  θρήνος ή αυτολύπηση, νιώθουμε ένα βάρος να πιέζει στην καρδιά μας αλλά δεν ξέρουμε γιατί! Νιώθουμε περίεργα  επειδή δημιουργήσαμε την ιστορία μας ή αλλιώς την ατομικότητα μας απομονώνοντας έτσι τον εαυτό μας . Και εκεί την στιγμή της απομόνωσης έρχεται η συμβολή των χαρισμάτων μας. Η θέληση για ζωή και η αγάπη έρχεται να προσφέρει μια άλλη ενέργεια που θα μας οδηγήσει σε μια υπέρβαση και στην ελπίδα... Αρκεί φυσικά να κατανοήσουμε πως όλα αυτά συμβάλουν στο να αλλάξουμε τι νιώθουμε και πως σκεφτόμαστε!

Τρανταχτό παράδειγμα: Όταν γεννιέται ένα μωρό ως γονείς αναφέρουμε συνέχεια πόση μεγάλη ευτυχία και αγάπη νιώθουμε! Ο εαυτός μας απορροφάται εντελώς από το ενδιαφέρον μας για το μωρό. Σε μια κατάσταση γνήσιας αγάπης ξεχνάμε το «εγώ» και βιώνουμε  την νέα εμπειρία, ναι μεν με κούραση, άγχος αλλά με ελπίδα ότι το μέλλον  θα είναι καλύτερο  και ας είναι άγνωστο.

Η Ανάσταση του Θεανθρώπου συμβολίζει τη διάβαση από το θάνατο στη ζωή.Η Κυριακή του Πάσχα  αφήνει πίσω τον πόνο, τη θλίψη των Παθών και της Σταύρωσης και διακηρύττει την αγαλλίαση και την ελπίδα που φέρνει η Ανάσταση.

Φέτος σε μια τόσο ιδιαίτερη συνθήκη η ανθρωπότητα αγγίζει με μια άλλη ματιά όσα συμβαίνουν ,ψάχνει απαντήσεις  και παρατηρεί.

Εύχομαι να βγούμε όλοι υγιείς , πιο σοφοί και  ώριμοι με περισσότερη δύναμη αλλά και ελπίδα.

Καλή Ανάσταση!
Στέλλα Ζουλινάκη 

Η Διερωτηματική Σκέψη αλλάζει ζωές…Υιοθετήστε την.

Η Διερωτηματική Σκέψη ένα σύγχρονο εργαλείο από την Μαριλί Άνταμς συγγραφέα του βιβλίου « Άλλαξε Ερωτήσεις Άλλαξε Ζωή» (πηγή άρθρου) ,σας προσφέρει ένα αξιόπιστο νέο τρόπο σκέψης που  μπορεί να επιφέρει  θετικές αλλαγές στη ζωή σας .Η συγκεκριμένη τεχνική προωθεί την καινοτομία, αυξάνει την παραγωγικότητα και δημιουργεί πιο παραγωγικές ανθρώπινες σχέσεις.

Αρχικά  ο παραπάνω τρόπος σκέψης μας δείχνει πως μπορούμε να γίνουμε πιο αποδοτικοί  και αποτελεσματικοί, εστιάζοντας στο να ακούμε και να μαθαίνουμε αντί να είμαστε επικριτικοί . Η κατάλληλη προσέγγιση αποτελεί το κλειδί για πιο ήρεμη ζωή. Η δύναμη των ερωτήσεων που θέτουμε είναι σημαντική γιατί οι κατάλληλες ερωτήσεις κατευθύνουν την σκέψη μας επομένως και τι πράξεις μας καθώς και τα αποτελέσματα τους.

«Οι οδηγοί αγώνων διδάσκονται πως να εστιάζουν στον δρόμο και όχι στον τοίχο»…διαβάζοντας το σημερινό  άρθρο εστιάστε στο νέο δρόμο  ο οποίος μπορεί να αντιπροσωπεύει τις υψηλότερες δυνατότητες σας θέτοντας ερωτήσεις οι οποίες θα σας οδηγήσουν σε ένα καλύτερο μέλλον.

Η Διερωματική σκέψη ασχολείται με ένα σημαντικό θέμα ,την ικανότητα να  ελέγχουμε κάθε στιγμή την σκέψη μας , μας δίνει τις δυνατότητες να μπορούμε να παρατηρούμε και να εκτιμούμε τις σκέψεις μας , ιδιαίτερα τις ερωτήσεις που θέτουμε στον εαυτό μας και μετά μας καθοδηγεί να θέτουμε νέες ερωτήσεις ώστε να έχουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο καλύτερος τρόπος για να διορθώσεις ένα πρόβλημα είναι να βρεις τις σωστές απαντήσεις. Με την Διερωματική Σκέψη  ο καλύτερος τρόπος για να λύσεις ένα πρόβλημα είναι να βρεις πρώτα τις κατάλληλες ερωτήσεις .

Οι αποτελεσματικές ερωτήσεις εξάλλου θεωρούνται και στην διαδικασία Life Coaching συνεδριών ,ένα βασικό κλειδί για θετικό αποτέλεσμα . Μια δυνατή ερώτηση χωρίς κριτική διάθεση αλλά με αποδοχή και σεβασμό από τον Life Coach μπορεί να είναι το κατάλληλο ερέθισμα για μια  νέα σκέψη, ένα διαφορετικό συναίσθημα και φυσικά μια νέα συμπεριφορά.

Όπως έλεγε και ο διάσημος θεατρικός συγγραφέας Ευγένιος Ιονέσκο : «Αυτό που μας διαφωτίζει δεν είναι η απάντηση αλλά η ερώτηση».

Στην συγκεκριμένη μεθοδολογία παρουσιάζονται 2 δρόμοι που επιλέγουμε να πάρουμε στην ζωή μας ,τον δρόμο της νοοτροπίας του Εκπαιδευομένου και τον δρόμο της νοοτροπίας του Επικριτή.

Ο δρόμος του Επικριτή δίνει την εντολή στο άτομο να αντιδράσει και να θέτει αρνητικές ερωτήσεις που εστιάζουν στο γιατί ,με αποτέλεσμα το άτομο να πέφτει γρήγορα στον «Λάκκο των Επικριτών» που οδηγεί σε αυτόματες αντιδράσεις και τελικά σε αίσθηση ήττας π.χ.

«Γιατί δεν μπορώ πότε να κάνω κάτι σωστά;»

«Γιατί όλοι είναι τόσο ανόητοι και κουραστικοί;»

«Γιατί να σκοτίζομαι;»

«Τι πάει στραβά με εμένα;»

Ο δρόμος του Εκπαιδευόμενου δίνει την επιλογή να διαλέξει και να θέτει ερωτήσεις που οδηγούν στον αναστοχασμό και την αυτοπαρατήρηση με αποτέλεσμα το άτομο να επικεντρώνεται σε προσεκτικές επιλογές, σε λύσεις και τελικά σε αίσθηση νίκης π.χ.

«Τι μπορώ να μάθω ; Τι είναι χρήσιμο;»

«Τι σκέφτονται , τι νιώθουν και τι επιθυμούν οι άλλοι;»

«Τι δυνατότητες έχουμε;»

«Τι εκτιμώ περισσότερο στο εαυτό μου;»

Είναι δύσκολο να ξεφορτωθούμε για πάντα τον Επικριτή όμως μπορούμε να προσπαθήσουμε να ζούμε μαζί του να τον ελέγχουμε ώστε να τον περιορίζουμε και παράλληλα να δίνουμε  περισσότερο έδαφος στον Εκπαιδευόμενο. Μόλις το καταφέρουμε μια νέα προοπτική πιο αισιόδοξη θα ανοιχτεί μπροστά μας.

Επίγνωση, δέσμευση, θάρρος, συγχώρεση, αποδοχή, αγάπη και λίγο χιούμορ, αυτά είναι που χρειαζόμαστε για να τα καταφέρουμε να ακολουθήσουμε τον δρόμο του Εκπαιδευόμενου.

Μπορείτε να επιχειρήσετε  το πρώτο βήμα πριν αντιδράσετε αυτόματα σε μια  σκέψη ή σε μια  πρόκληση. Aποδεχτείτε τον Επικριτή μέσα σας και επιλέξτε να  εξασκηθείτε στον ρόλο του Εκπαιδευόμενου αμφισβητώντας τις εικασίες, αξιολογώντας τα γεγονότα και ανιχνεύοντας ποιο είναι το καλύτερο δυνατό που μπορείτε να κάνετε.

Διάβασα  κάτι πολύ αληθινό και το μοιράζομαι μαζί σας: «Το να διαβάσουμε απλώς για ένα φάρμακο δεν μας θεραπεύει. Πρέπει να πάρουμε το φάρμακο για να θεραπευτούμε» .

Συμβουλή μου με αγάπη και εκτίμηση είναι να αξιοποιήσετε,  να δοκιμάσετε οτιδήποτε σας εμπνέει ή  σαν αγγίζει, εξασκηθείτε σε νέες μεθόδους , προσπαθήστε μόνοι σας ή προσλάβετε ένα Life Coach.

Είμαι σίγουρη ότι αξίζει τον κόπο!

Στέλλα Ζουλινάκη