«Ονειρεύομαι, Θέλω, Μπορώ» My Life Motto – Mιχαλόπουλος Νίκος

 

Το «Μy Life Motto» ως project  περιλαμβάνει μια σειρά συνεντεύξεων, εξομολογήσεων από ανθρώπους που θέλουν να μοιραστούν την διαδρομή τους, τις επιτυχίες τους, τις αδυναμίες τους, τις αξίες τους, τα εφόδια τους, τις απειλές που συνάντησαν αλλά και το όραμα που είχαν και έχουν.
Απευθύνεται σε αυτούς που θέλουν έστω και λίγο να τσαλακωθούν αλλά και να αναδείξουν μια πιο ανθρώπινη πλευρά όχι τόσο αψεγάδιαστη!
Δεν μιλάμε για Life Style αλλά για σκέτο Life γιατί πολύ απλά “Τhat ‘s Life “!

Σήμερα έχω την χαρά να φιλοξενώ τον αγαπητό αθλητή και συγγραφέα Νίκο Μιχαλόπουλο. Ο Νίκος είναι γνωστός για τις διακρίσεις του στο αθλητικό χώρο και συγκεκριμένα σε δυο αθλήματα την σκοποβολή και την μεγάλη του αγάπη τον ακοντισμό. Επίσης ο Νίκος είναι εκπαιδευτικός και συγγραφέας παιδικών βιβλίων και βιβλίων προσωπικής ανάπτυξης. Συγκίνησε το Πανελλήνιο όταν σε ένα φιλανθρωπικό παγκόσμιο event κατέκτησε την Κορυφή του Κιλιμάντζαρο και ως πρώτος αθλητής κυμάτισε με υπερηφάνεια την Ελληνική σημαία! Από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισα κατάλαβα ότι έχω συναντήσει  ένα ιδιαίτερα χαρισματικό άνθρωπο με ήθος και απίστευτη δύναμη ζωής! Όταν έγινε η συνάντηση μας  για την συνέντευξη  οφείλω να ομολογήσω ότι οι «σπίθες» που πετούσαν τα μάτια του την ώρα που μιλούσε  για όλα όσα έχει βιώσει και έχει αγαπήσει με έπεισαν ότι πραγματικά όσες κορυφές και να βάλεις στοίχημα να ανέβεις η μεγαλύτερη κορυφή βρίσκεται μέσα σου! 

Σταματώ να μιλώ για εκείνον  και αναλαμβάνει την σκυτάλη ο ίδιος  με τις ενδιαφέρουσες απαντήσεις του στο My Life Motto project .

Περιγράψτε μας με δυο λόγια την σημερινή σας κατάσταση και θέση σας; Βρίσκομαι σε φάση προετοιμασίας για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Masters (αθλητές άνω των 35 ετών), που θα γίνει στην Ιαπωνία, τον Μάϊο του 2021 και για το οποίο έχω πάρει την πρόκριση, αφού κέρδισα πέρσι στο Τορίνο τα European Games. Είμαι σε περίοδο προώθησης του νέου μου βιβλίου, του 12ου στη σειρά, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Άγκυρα στις αρχές της χρονιάς, με τίτλο «Το Πολύχρωμο Παιδί», μια ιστορία αλληγορίας για το θέμα της διαφορετικότητας, ενώ με την έναρξη της νέας σχολικής περιόδου θα συνεχίσω να πραγματοποιώ τα εκπαιδευτικά προγράμματα για σχολεία του Υπουργείου Παιδείας στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας και το Πρότυπο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της Near East, στην Καισαριανή. Επίσης ετοιμάζω μια περιοδεία στα ελληνικά σχολεία του Μονάχου, τον Οκτώβριο με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου μου βιβλίου. 

Πως βιώνετε την σημερινή σας κατάσταση ποια είναι τα θέλω σας σε όλα τα επίπεδα της ζωής σας; Είναι από εκείνες τις φάσεις της πορείας μου, που αισθάνομαι ότι τα περισσότερα από τα «θέλω» μου έχουν πραγματοποιηθεί και βρίσκονται μεταξύ τους σε μια ευθυγράμμιση και μια ισορροπία. Για μένα ο αθλητισμός, το γράψιμο και η εκπαίδευση ήταν πάντα ένα ισοσκελές τρίγωνο, που η μία του πλευρά στήριζε την άλλη και ίσως δεν θα μπορούσε να σταθεί μόνη της χωρίς την ύπαρξη της άλλης.

Ποιες ευκαιρίες αξιοποιήσατε στο παρελθόν οι οποίες σας οδήγησαν σε ένα θετικό για εσάς σήμερα αποτέλεσμα; Στηρίχτηκα σε ανθρώπους, που αποτέλεσαν για μένα πρότυπα, ακόμα κι όταν δεν είχα τη δυνατότητα να τους γνωρίσω από κοντά. Συγκεντρώθηκα επάνω τους, τους μελέτησα και προσπάθησα να βρω τις γέφυρες που μας έφερναν κοντά, αλλά και εμένα τον ίδιο πιο κοντά στους στόχους μου, που κάποτε ήταν και για αυτούς στόχοι και στην συνέχεια προσωπικά επιτεύγματα. Επίσης, επειδή από μικρός, όταν κατάλαβα πως ο αθλητισμός είναι για μένα κάτι πολύ σημαντικό, δεν είχα τους γονείς μου δίπλα μου σε αυτό το όνειρο, προσπάθησα αυτή την άρνηση να την μετουσιώσω σε πείσμα και μια παραπάνω ώθηση για να συνεχίσω. Κάθε αμφισβήτηση ήταν για μένα ένα εφαλτήριο για ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια. Επίσης, μεγαλώνοντας, άρχισα να δίνω πολύ μεγαλύτερη σημασία σε αυτά που με έκαναν πραγματικά ευτυχισμένο, χαρούμενο και γεμάτο και πολύ λιγότερη σε εκείνα που μπορεί τη δεδομένη στιγμή να φαίνονταν καλύτερα για τους περισσότερους ή ακόμα και για μένα. 

Με ποιο τρόπο πραγματοποιήσατε  μια επιτυχής αλλαγή που αναγκαστήκατε ή αποφασίσατε οικειοθελώς να κάνετε ; Προσπάθησα να μείνω συγκεντρωμένος στην όποια απόφασή μου, χωρίς να την υποθάλπω εγώ ο ίδιος από μέσα με αναρωτήσεις και αμφισβητήσεις και δίνοντας χρόνο. Το 2003 αποφάσισα να δώσω τέλος σε μια πολύ μεγάλη καριέρα στον χώρο των πωλήσεων, όντας brand manager της εταιρείας Lacoste για την Ελλάδα και την Ανατολική Ευρώπη και μετά από μια πορεία 13 χρόνων με απίστευτα πολλή δουλειά και για μια δουλειά που αγαπούσα πάρα πολύ, αλλά που εδώ και καιρό είχε πάψει να με κάνει χαρούμενο κι ευτυχισμένο. Έβλεπα μπροστά και έλεγα πως δεν θα ήθελα να βρω στην ίδια θέση τον εαυτό μου μετά από 10 χρόνια και μακριά από όλα αυτά που εξακολουθούσα να λατρεύω, με κυριότερο τον αθλητισμό. Παραιτήθηκα, αφήνοντας μια πολύ καλά αμειβόμενη θέση για να μπω στη δημόσια εκπαίδευση και το ταμείο ανεργίας για τα επόμενα τρία καλοκαίρια της ζωής μου, ως αναπληρωτής δάσκαλος, κάτι που ήταν για μένα ένα μεγάλο σοκ. Όμως δεν το μετάνιωσα στιγμή. Έβλεπα ένα φως μπροστά μου και το ακολουθούσα. Μπήκα σε έναν χώρο, που πάντα αγαπούσα, βρέθηκα κοντά στα παιδιά, που πάντα ήθελα, άρχισα να γράφω τα βιβλία μου, που μέχρι τότε δεν φανταζόμουν και ξεκίνησα να κάνω και πάλι αθλητισμό με τους δικούς μου όρους, που τόσο λαχταρούσα. Στα επόμενα 17 χρόνια ανέβηκα 9 φορές στο βάθρο του Πανελληνίου Πρωταθλήματος στο αγώνισμα του ακοντισμού, οι 6 από αυτές στην 1η θέση, κατέκτησα 5 Βαλκανικά μετάλλια, το ένα από αυτά χρυσό, κέρδισα το χρυσό μετάλλιο στα European Games, στο Τορίνο και ανέβηκα στην κορυφή του Κιλιμάντζαρο, στα 6.000μ., συγκεντρώνοντας χρήματα για τα παιδιά των παραγγουπόλεων του Ναϊρόμπι και φέρνοντας την Ελλάδα στην 1η θέση στη συγκεκριμένη αποστολή του μεγαλύτερου αθλητικού και φιλανθρωπικού ιδρύματος στον κόσμο, του θρυλικού Laureus Sport Ford Good Foundation. Δεν νομίζω πως τίποτα από αυτά δεν θα είχε γίνει, αν δεν άκουγα την καρδιά μου τότε που έπρεπε και αν δεν άφηνα πίσω μου εκείνο το γραφείο, που κάποτε μου είχε δώσει τόσα πολλά, αλλά είχε πάψει πια να με κάνει να αισθάνομαι πλήρης. 

Ποια πλευρά του εαυτού σας μπορεί να σας σταθεί εμπόδιο; Η ανάγκη μου να έχω κάθε κατάσταση υπό τον απόλυτο έλεγχό μου. Όσο περνάνε τα χρόνια, καταλαβαίνω πως κάτι τέτοιο δεν είναι πάντα εφικτό και πολλές φορές μπορεί να μας κρατήσει μακριά από μεγάλες ευκαιρίες ζωής.

Πως ξεπεράσατε τα έως τώρα εμπόδια ; Με μια επιμονή που πολύ δύσκολα κάμπτεται και με πολλή δουλειά, έχοντας συνειδητοποιήσει, πως όταν η ποιότητα δεν επαρκεί, πρέπει να περισσεύει η ποσότητα. Φοβάμαι την έννοια της εγκατάλειψης και αρνούμαι να κάνω πίσω σε κάτι που πιστεύω και θέλω πολύ. Ξέρω πως πονάει πολύ περισσότερο το να αφήσεις ένα όνειρό σου να μαραζώσει, από το να σπάσεις τα μούτρα σου, προσπαθώντας να το πραγματοποιήσεις.

Ποια θεωρείται τα δυνατά σημεία του χαρακτήρα σας και πως σας βοήθησαν έως σήμερα ή μπορούν να σας βοηθήσουν μελλοντικά ; Την επιμονή και την πίστη στο όραμα. Όταν καταλάβω πως κάτι είναι σημαντικό για μένα, δεν υπάρχει περίπτωση να μη ξεκινήσω άμεσα την προσπάθεια προσέγγισής του. Επίσης θεωρώ ότι όλα θα μπορούσα να τα κάνω «χθες». Δεν αφήνω τον χρόνο να πάει χαμένος. Όταν μπορώ να κάνω κάτι αυτή τη στιγμή, δεν βρίσκω τον λόγο να το αφήσω για την επόμενη. Είναι κάτι που με κρατάει συγκεντρωμένο, με ηρεμεί και μου σώζει ενέργεια. 

Μέχρι σήμερα ποιο Life Motto σας συνόδευε; 

 «Ονειρεύομαι Θέλω Μπορώ». Ξεκίνησε ως προσωπική σημείωση στο ημερολόγιό μου, μεταλλάχθηκε σε τίτλο μιας σειράς βιβλίων μου και εξελίχθηκε σε σύνθημα και ουσιαστικά τρόπο ζωής. Θεωρώ ότι τα πάντα ξεκινάνε από ένα όνειρο, εκεί που δεν υπάρχουν όρια και περιορισμοί. Μεγαλώνοντας πετάς τα πιο φανταστικά στοιχεία του ονείρου σου, κρατάς αυτά που σε αντιπροσωπεύουν και σε κινητοποιούν και αρχίζεις να χρησιμοποιείς μια πολύ πιο δυνατή λέξη και έννοια διεκδίκησης από το «ονειρεύομαι», που είναι το «θέλω» και όταν δεις τα πρώτα αποτελέσματα αυτών των διεκδικήσεων και των προσπαθειών, περνάς σε μια ακόμα πιο δυνατή δήλωση που είναι το «μπορώ» και όταν πεις μπορώ και το εννοείς, τίποτα δεν μπορεί να σε κουνήσει από την πορεία της συνάντησής σου με το αρχικό όνειρο. 

Πόση δύναμη διάθετε ; Ελπίζω να μη δοθούν οι αρνητικές εκείνες ευκαιρίες, ώστε να μπορώ να τη συνειδητοποιήσω. Πιστεύω πως όλοι μας έχουμε απίστευτες πηγές δύναμης μέσα μας. Άλλοι καταφέρνουμε να φτάσουμε κοντά σε αυτές, προκαλώντας τον εαυτό μας ή εκμεταλλευόμενοι τις προκλήσεις που παρουσιάζονται στον δρόμο μας και άλλοι όχι. Όταν ξεκίνησα να κάνω αθλητισμό, στα 13 μου περίπου, ήμουν το πιο κοντό και παχουλό παιδί στο σχολείο, που δεν του άρεσε το ποδόσφαιρο, αισθανόταν πολύ μόνο του και δεν είχε τους δικούς του δίπλα στα όνειρά του. Την πρώτη μέρα που πάτησα το πόδι μου στο γήπεδο μόνος μου, αφού οι γονείς μου δεν ήθελαν να κάνω αθλητισμό, γιατί φοβόντουσαν πως θα σταθεί τροχοπέδη στα διαβάσματα μου και την εξέλιξή μου, θέλοντας να ρίξω ακόντιο, ο πρώτος μου προπονητής, επειδή δεν είχα καταφέρει να ολοκληρώσω ούτε μια στροφή τρεξίματος, μου είπε, πως πολλά πράγματα θα γίνω στη ζωή μου, αλλά αθλητής δεν θα γίνω ποτέ. Πόσο βιάστηκε να βγάλει τα συμπεράσματά του!

Πως θα θέλατε να δείτε τον εαυτό σας  σε μερικά χρόνια από σήμερα ;Τι θα θέλατε να έχετε πετύχει στην επομένη φάση της ζωή σας ; Για πολλά χρόνια ζούσα στο μέλλον, κυνηγώντας. Τώρα θέλω να παραμένω στο παρόν, ζώντας τη στιγμή. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή είναι η επιθυμία μου να είμαι υγιής. Αν μπορώ να έχω αυτό, όλα μπορούν να γίνουν. Δεν θέλω να γυρίσω ούτε μία στιγμή πίσω και πιστεύω πως πολλές ακόμα συγκινήσεις με περιμένουν.

Ποιος είναι ο ιδανικός σας προορισμός, ποια είναι η Ιθάκη σας; Με ενδιαφέρει το ταξίδι και όχι τόσο ο τελικός προορισμός. Δεν μπορώ να φανταστώ ένα μέρος, μια κατάσταση, μια κατάκτηση, έναν στόχο, που να είναι για μένα το απόλυτο. Ελπίζω να συνεχίζω να θέλω να γνωρίζω, να μαθαίνω, να ανακαλύπτω, να ταξιδεύω, κυριολεκτικά και μεταφορικά, να διψάω για νέες κορυφές, που ξέρω πως απλά θα με οδηγήσουν στην πιο ψηλή απ’ όλες, που ούτως ή άλλως βρίσκεται μέσα μου. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου που το βιβλίο που αποτυπώνει  την προσωπική μου εμπειρία από την ανάβαση στο Κιλιμάντζαρο το ονόμασα «Οι Κορυφές μέσα μας».

Mε την νέα συνθήκη του κορωνοϊού αναδύθηκε και κάποιο νέο Life Motto στην ζωή σας; αν ναι ποιο;Είναι η πρώτη φορά που σκέφτομαι κάτι τέτοιο. Ίσως παίξω λίγο με τη σειρά των λέξεων του συνθήματος μου και από τη στιγμή που ΜΠΟΡΩ να είμαι εδώ, ΘΕΛΩ να συνεχίζω να ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ. 

«Κορυφαία» τα μηνύματα ζωής του Νίκου …εύχομαι να σας ενέπνευσαν για νέες κατακτήσεις ! Τον ευχαριστώ θερμά για την συμμετοχή στο project My Life Motto!

Ακολουθούν και άλλοι αγαπημένοι  φίλοι με δυνατά μηνύματα και μην ξεχνάτε: Όποιος έχει ένα «γιατί» να ζει μπορεί να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε «πως».

Στέλλα Ζουλινάκη  

Life & Business Coach

Insurance Agent & Coach 

Mail:feelcoachingbysz@gmail.com

Join us : https://feelcoaching.blogspot.com/

https://www.facebook.com/FeelCoachingsz/

 

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και η αναπαραγωγή μέρους  ή ολόκληρης της συνέντευξης χωρίς αναφορά στο blog ως πηγή.